The whitsundays en het tropische noorden
Door: Ellen & Martijn
Blijf op de hoogte en volg Ellen
04 April 2014 | Australië, Brisbane
Hallo allemaal
Het is alweer 4 weken geleden sinds ons laatste verhaal. Dus hoogtijd om jullie weer even op de hoogte te brengen. Om te beginnen willen we jullie nog bedanken voor de leuke reacties op onze blog. Dit blijft leuk om te lezen.
Bij ons vorige verslag zijn we geindigd bij onze mooiste tour tot dan toe. Namelijk Fraiser island. En jammer genoeg is dat nog steeds onze mooiste tour. We hoopten dat The Whitsundays dit zou overtreffen, maar helaas gooide het weer roet in het eten. Maar dat is voor later. Laten we beginnen met waar we gebleven waren.
Na Fraiser island zijn we een stukje van onze route afgeweken. We zijn namelijk een stukje het binnenland ingereden aangezien we iets te veel tijd hadden tot aan onze volgende activiteit The Whitsundays. Maar dit mag de pret niet drukken, dus daar gingen we met onze camper die met een volle tank maar 300 km kan rijden niemandsland in. En nu maar hopen dat we niet zonder brandstof komen te staan. Maar goed: aangekomen op onze eerste rest area (een plek waar we gratis kunnen overnachten) moest Ellen `s avonds naar de wc. Alleen dit gedeelte van Australie staat bekend om de Reuzenpad. En deze waren hier dus ook aanwezig. Dat werd dus werderom wildplassen voor Ellen. Dit aangezien de reuzenpad op zijn zachts gezegd nou niet het liefelingsdier van Ellen is. Maar in wildplassen is ze inmiddels al een ster. De volgende ochtend nadat Martijn de wc al grondig op kikkers had geinspecteerd, en de kust veilig was ging Ellen voor poging 2. Het duurde ongeveer 30 seconden voordat Ellen schreeuwend en lachend met de tranen over haar wangen naar buiten kwam rennen. Er zat namelijk een maga kikker in de wc pot die haar recht in het gezicht aankeek. Nou dat kan nog wat worden met deze kikkerplaag de komende tijd.
Na de plek met de kikkers reden we 50 km door naar een nationaal park waar we op een plek met een prachtig uitzicht ons ontbijt hebben gegeten. Na het ontbijt vroeg Martijn aan Ellen of we onze schoenen wel binnen hadden gezet. Deze schoenen waren namelijk zoals verteld in ons vorige verhaal helemaal verschimmeld en stonken ontzettend. Maar helaas het antwoord was nee. Dat werd dus weer 50 km terug rijden omdat het vorige paar schoenen van Martijn ook al spoorloos verdwenen waren. Weer aangekomen op onze kikker rest area waren onze schoenen niet 1,2,3 te zien. En daar gingen we dan als een stel zwervers alle vuilnisbakken bij langs. Maar helaas de schoenen waren weg. Nu moet Martijn het alleen met zijn slippers doen. Weer terug in het nationaal park hebben we een prachtige wandeling gemaakt en waar we uitkwamen bij een totaal verlaten waterval, waar we ons heerlijk gedouched hebben.
Vanaf hier weer terug naar de oostkust. Naar het plaatsje Mackay, waar het water echt met bakken uit de lucht kwam vallen. En wat doe je dan? naar het visitor center om te vragen of er ook nog iets binnen te doen was. Het antwoord was nee! Ook zeiden ze dat er een cycloon onderweg was naar deze regio en dat het morgen nog veel erger ging worden. Ze waarschuwde ons zelfs dat we beter in een Motel konden slapen aangezien onze campervan niet veilig genoeg zou zijn. Nou hier geloofden wij natuurlijk niks van. En we hadden de hoop dat ze hier net zulke goede weermannen hebben als Piet Paulusma. En ja hoor. De volgende dag toen we wakker werden scheen het zonnetje en hebben we nog een mooie tocht gedaan waarbij we door allerlei rivieren moesten om uiteindelijk bij de grootste waterval tot nu toe uit te komen. Ja ja zo heeft de regen ook nog weer zijn voordelen.
Doordat het zo geregend had, hadden we Mackay nog niet echt goed bekeken. Er moest ook nog een lagoon zijn. Wij gingen ervan uit dat dit een meer of rivier zou zijn. Maar wat bleek: Het was een prachtig gratis chloor zwembad, midden in de stad. Echt heerlijk, het leek wel een resort. Hier dus nog maar even een dagje langer gebleven.
Vanaf Mackay gingen we naar Airlie beach. Dit is een plek vol met backpackers, omdat vanaf hier alle tours vertrekken naar de eilandengroep The Whitsundays. Hierdoor kan je het wel een beetje vergelijken met Chersonisos, Salou etc. Alleen mag je hier vanwege de kwallen ook niet in de zee zwemmen. Maar gelukkig hadden ze hier ook een lagoon met zeezicht. En aangezien wij hier al 5 dagen voor onze tour waren, hebben we er een lekkere (lagoon) vakantie van gemaakt. Het was namelijk elke dag een graad of 35 en dus te warm om iets anders te doen. Op 1 van deze dagen was het Sint Patricks day. We hadden er allebei nog nooit van gehoord, maar het bleek een Ierse feestdag te zijn. Iedereen was verkleed in het groen (het leek wel koninginnedag maar dan in het groen) Dus het zag er gezellig uit. Wij dachten dat moet gevierd worden. Dus nadat we onze camper weer tussen de resorts hadden verstopt voor de overnachting gingen we naar de kroegen. Alleen hebben ze hier nogal rare tijden voor feestjes, namelijk van 11:00 uur `s morgens tot een uur of 1 in de nacht. Dus iedereen was al dronken. Dus niet al te laat op bed. De volgende ochtend toen we wakker werden lag hij er dan onder de ruitenwisser: onze eerste boete van $220 voor het overnachten op een plek waar dat niet mocht. Naja niks aan te doen, en 1x een boete in 111 nachten is nog te overzien.
Donderdag 20-03-14. Het was dan eindelijk zover we zouden vandaag gaan naar wat velen het paradijs noemen. The Whitsundays. Alleen toen we wakker werden waren bleek onze grootste angst waarheid te worden. Precies vanaf vandaag sloeg het weer om, van bloedheet naar bewolkt met tropische stortbuien. Maar goed met volle moed gingen we om half 3 naar de verzamelplek voor onze boot. Waar we direct 2 leuke meiden tegen kwamen die we op onze fraiser island tour hadden ontmoet. Dus het begon goed. En er was toch 1 voordeel dat het weer niet zo mooi was. We zaten op een zeilboot, dus er was genoeg wind. Aangekomen op onze eerste overnachtingsplek hebben we nog heerlijk in zee gezwommen (het water was warmer dan er buiten). En `s avonds een gezellige regenachtige avond gehad. Onder het genot van genoeg drank en drankspelletjes. Op de tweede dag gingen we na het ontbijt op weg naar Whithaven Beaach. Dit strand heeft het dunste/fijnste zand ter wereld waarmee je zelfs je tanden en sieraden mee kunt poetsen, en je haar mee kunt wassen. Alleen doordat het zand door de regen nogal nat was. Was dit nu niet mogelijk. Maar zoals er altijd gezged wordt eerst zien dan geloven. Hebben wij een flesje zand mee gestolen voor in Nederland. Wat overigens streng verboden is. De middag activiteit was snorkelen op het Great Barrier Reef. Dit deden we op de mooiste plek van dit gebied. Het enige nadeel was dat het hierdoor ook ontzettend druk was. Maar wel prachtige vissen gezien. Op dag 3 hebben we `s morgens heel vroeg nog een keer gesnorkeld op dezelfde plek. Alleen was er nu bijna niemand. En het was echt prachtig. Super blauw en helder water met ontelbaar veel verschillende soorten vis. En we hebben zelfs 'elvis' gezien en aangeraakt. Dit is een vis van ongeveer 1,5 meter lang met echt mega zoembalippen. En blijkt dat er maar 1 van is op de hele wereld. En als hij dood gaat dan veranderd het vrouwtje automatisch in een mannetje. Raar maar waar! Verder nog heerlijk gezwommen, en ondanks het slechte weer toch een mooie tour gehad.
Op onze reis verder naar het noorden veranderde na een km of 300 van de Whitsundays ineens het landschap. Van droog en dor was het ineens nat en groen met alleen maar regenwoud. Het is hier een tropisch klimaat en we zitten in het regenseizoen. De temperatuur is hier dus prima een graad of 30. Maar soms komt de regen echt met bakken naar beneden. Maar dat kun je verwachten in het regenseizoen. Onze dagbezigheid hier is dus ook voornamelijk wandelingen maken in het regenwoud. En bij watervallen langs die hier echt prachtig zijn. Zo hebben we in 2 dagen tijd de grootste en de breedste waterval van Australie gezien. Bij eerst genoemde zagen we vanaf boven helemaal niets doordat er super veel wolken waren. Maar er was ook een optie om een route tot beneden bij de waterval te volgen. Dit hebben we dus maar gedaan. Het was echt een helse tocht op de slippers. Heel stijl en spekglad. Maar het eind resultaat was prachtig. Na nog een gratis douche te hebben genomen in een stortbui, vervolgden wij onze weg naar het Paronella park.
Bij dit park moest je $40 dollar entree p.p betalen. Nou dit was toch wel een beetje teveel van het goede. Totdat de eigenaar naar ons toe kwam met een mooi verkooppraatje. We konden naar binnen voor $20.p.p en we konden gratis een nacht op de camping staan. En de eigenaar beloofde dat dit 1 van de "wow" momenten zou zijn van onze reis. En als het niet zo zou zijn kregen we ons geld terug. Ellen was nogal sceptisch en dacht weer zo`n verkooppraatje. Maar na even overlegd te hebben vonden we dit toch wel een goed deal. We dachten dat de eigenaar wel wat overdreef, maar niks was minder waar. Wat was het hier mooi. Overdag een tour gehad langs verschillende watervallen en `s avonds de tour nog eens, maar nu was alles verlicht. Echt prachtig. Na de tour zijn we met een biertje en een wijntje het pikkedondere regenwoud ingegaan om vervolgens bij een prachtig verlichte verlaten waterval uit te komen waar we onze drankjes konden drinken. En we moeten toegeven, dit hoort bij onze "wow" momenten.
De dag erna nog bij een watervallencircuit geweest. 3 watervallen aan 1 straat, waarvan de laatste bekend is van de Herbal Essences reclame. Maar nu ook wel weer genoeg watervallen gezien voor de komende tijd.
Ja ja we worden verwend.
Het is inmiddels 28-03-14 en over 3 dagen moeten we onze camper alweer inleveren in Cairns. Maar voordat het zover is gaan we nog iets verder naar het noorden , naar het plaatsje Cape Tribulation. Om hier te komen moet je met een veerpond een rivier over. Dus daar gingen we met onze woonwagen op de boot om vervolgens in het oudste regenwoud ter wereld uit te komen. Hier hadden we verschillende routes door regenwouden en mangroves. Dit waren erg mooie routes. Na nog een nacht op een gratis camping gestaan te hebben moesten we er dan toch echt aan geloven. Onze camper moest worden ingeleverd. Dus nu zitten we weer in hostels zonder enige privacy. Maar we zijn heel blij dat we een camper gehuurd hebben, want hierdoor hadden we veel meer vrijheid en hebben we veel meer van Australie kunnen zien.
Op het moment van schrijven zitten we in Brisbane. En morgen (05-04-14) vliegen we naar Alice springs voor onze laatste tour van Australie. En aanstaande woensdag vliegen we door naar Thailand voor een compleet nieuw avontuur, maar hierover meer in ons volgende verslag.
Groeten Ellen & Martijn
Het is alweer 4 weken geleden sinds ons laatste verhaal. Dus hoogtijd om jullie weer even op de hoogte te brengen. Om te beginnen willen we jullie nog bedanken voor de leuke reacties op onze blog. Dit blijft leuk om te lezen.
Bij ons vorige verslag zijn we geindigd bij onze mooiste tour tot dan toe. Namelijk Fraiser island. En jammer genoeg is dat nog steeds onze mooiste tour. We hoopten dat The Whitsundays dit zou overtreffen, maar helaas gooide het weer roet in het eten. Maar dat is voor later. Laten we beginnen met waar we gebleven waren.
Na Fraiser island zijn we een stukje van onze route afgeweken. We zijn namelijk een stukje het binnenland ingereden aangezien we iets te veel tijd hadden tot aan onze volgende activiteit The Whitsundays. Maar dit mag de pret niet drukken, dus daar gingen we met onze camper die met een volle tank maar 300 km kan rijden niemandsland in. En nu maar hopen dat we niet zonder brandstof komen te staan. Maar goed: aangekomen op onze eerste rest area (een plek waar we gratis kunnen overnachten) moest Ellen `s avonds naar de wc. Alleen dit gedeelte van Australie staat bekend om de Reuzenpad. En deze waren hier dus ook aanwezig. Dat werd dus werderom wildplassen voor Ellen. Dit aangezien de reuzenpad op zijn zachts gezegd nou niet het liefelingsdier van Ellen is. Maar in wildplassen is ze inmiddels al een ster. De volgende ochtend nadat Martijn de wc al grondig op kikkers had geinspecteerd, en de kust veilig was ging Ellen voor poging 2. Het duurde ongeveer 30 seconden voordat Ellen schreeuwend en lachend met de tranen over haar wangen naar buiten kwam rennen. Er zat namelijk een maga kikker in de wc pot die haar recht in het gezicht aankeek. Nou dat kan nog wat worden met deze kikkerplaag de komende tijd.
Na de plek met de kikkers reden we 50 km door naar een nationaal park waar we op een plek met een prachtig uitzicht ons ontbijt hebben gegeten. Na het ontbijt vroeg Martijn aan Ellen of we onze schoenen wel binnen hadden gezet. Deze schoenen waren namelijk zoals verteld in ons vorige verhaal helemaal verschimmeld en stonken ontzettend. Maar helaas het antwoord was nee. Dat werd dus weer 50 km terug rijden omdat het vorige paar schoenen van Martijn ook al spoorloos verdwenen waren. Weer aangekomen op onze kikker rest area waren onze schoenen niet 1,2,3 te zien. En daar gingen we dan als een stel zwervers alle vuilnisbakken bij langs. Maar helaas de schoenen waren weg. Nu moet Martijn het alleen met zijn slippers doen. Weer terug in het nationaal park hebben we een prachtige wandeling gemaakt en waar we uitkwamen bij een totaal verlaten waterval, waar we ons heerlijk gedouched hebben.
Vanaf hier weer terug naar de oostkust. Naar het plaatsje Mackay, waar het water echt met bakken uit de lucht kwam vallen. En wat doe je dan? naar het visitor center om te vragen of er ook nog iets binnen te doen was. Het antwoord was nee! Ook zeiden ze dat er een cycloon onderweg was naar deze regio en dat het morgen nog veel erger ging worden. Ze waarschuwde ons zelfs dat we beter in een Motel konden slapen aangezien onze campervan niet veilig genoeg zou zijn. Nou hier geloofden wij natuurlijk niks van. En we hadden de hoop dat ze hier net zulke goede weermannen hebben als Piet Paulusma. En ja hoor. De volgende dag toen we wakker werden scheen het zonnetje en hebben we nog een mooie tocht gedaan waarbij we door allerlei rivieren moesten om uiteindelijk bij de grootste waterval tot nu toe uit te komen. Ja ja zo heeft de regen ook nog weer zijn voordelen.
Doordat het zo geregend had, hadden we Mackay nog niet echt goed bekeken. Er moest ook nog een lagoon zijn. Wij gingen ervan uit dat dit een meer of rivier zou zijn. Maar wat bleek: Het was een prachtig gratis chloor zwembad, midden in de stad. Echt heerlijk, het leek wel een resort. Hier dus nog maar even een dagje langer gebleven.
Vanaf Mackay gingen we naar Airlie beach. Dit is een plek vol met backpackers, omdat vanaf hier alle tours vertrekken naar de eilandengroep The Whitsundays. Hierdoor kan je het wel een beetje vergelijken met Chersonisos, Salou etc. Alleen mag je hier vanwege de kwallen ook niet in de zee zwemmen. Maar gelukkig hadden ze hier ook een lagoon met zeezicht. En aangezien wij hier al 5 dagen voor onze tour waren, hebben we er een lekkere (lagoon) vakantie van gemaakt. Het was namelijk elke dag een graad of 35 en dus te warm om iets anders te doen. Op 1 van deze dagen was het Sint Patricks day. We hadden er allebei nog nooit van gehoord, maar het bleek een Ierse feestdag te zijn. Iedereen was verkleed in het groen (het leek wel koninginnedag maar dan in het groen) Dus het zag er gezellig uit. Wij dachten dat moet gevierd worden. Dus nadat we onze camper weer tussen de resorts hadden verstopt voor de overnachting gingen we naar de kroegen. Alleen hebben ze hier nogal rare tijden voor feestjes, namelijk van 11:00 uur `s morgens tot een uur of 1 in de nacht. Dus iedereen was al dronken. Dus niet al te laat op bed. De volgende ochtend toen we wakker werden lag hij er dan onder de ruitenwisser: onze eerste boete van $220 voor het overnachten op een plek waar dat niet mocht. Naja niks aan te doen, en 1x een boete in 111 nachten is nog te overzien.
Donderdag 20-03-14. Het was dan eindelijk zover we zouden vandaag gaan naar wat velen het paradijs noemen. The Whitsundays. Alleen toen we wakker werden waren bleek onze grootste angst waarheid te worden. Precies vanaf vandaag sloeg het weer om, van bloedheet naar bewolkt met tropische stortbuien. Maar goed met volle moed gingen we om half 3 naar de verzamelplek voor onze boot. Waar we direct 2 leuke meiden tegen kwamen die we op onze fraiser island tour hadden ontmoet. Dus het begon goed. En er was toch 1 voordeel dat het weer niet zo mooi was. We zaten op een zeilboot, dus er was genoeg wind. Aangekomen op onze eerste overnachtingsplek hebben we nog heerlijk in zee gezwommen (het water was warmer dan er buiten). En `s avonds een gezellige regenachtige avond gehad. Onder het genot van genoeg drank en drankspelletjes. Op de tweede dag gingen we na het ontbijt op weg naar Whithaven Beaach. Dit strand heeft het dunste/fijnste zand ter wereld waarmee je zelfs je tanden en sieraden mee kunt poetsen, en je haar mee kunt wassen. Alleen doordat het zand door de regen nogal nat was. Was dit nu niet mogelijk. Maar zoals er altijd gezged wordt eerst zien dan geloven. Hebben wij een flesje zand mee gestolen voor in Nederland. Wat overigens streng verboden is. De middag activiteit was snorkelen op het Great Barrier Reef. Dit deden we op de mooiste plek van dit gebied. Het enige nadeel was dat het hierdoor ook ontzettend druk was. Maar wel prachtige vissen gezien. Op dag 3 hebben we `s morgens heel vroeg nog een keer gesnorkeld op dezelfde plek. Alleen was er nu bijna niemand. En het was echt prachtig. Super blauw en helder water met ontelbaar veel verschillende soorten vis. En we hebben zelfs 'elvis' gezien en aangeraakt. Dit is een vis van ongeveer 1,5 meter lang met echt mega zoembalippen. En blijkt dat er maar 1 van is op de hele wereld. En als hij dood gaat dan veranderd het vrouwtje automatisch in een mannetje. Raar maar waar! Verder nog heerlijk gezwommen, en ondanks het slechte weer toch een mooie tour gehad.
Op onze reis verder naar het noorden veranderde na een km of 300 van de Whitsundays ineens het landschap. Van droog en dor was het ineens nat en groen met alleen maar regenwoud. Het is hier een tropisch klimaat en we zitten in het regenseizoen. De temperatuur is hier dus prima een graad of 30. Maar soms komt de regen echt met bakken naar beneden. Maar dat kun je verwachten in het regenseizoen. Onze dagbezigheid hier is dus ook voornamelijk wandelingen maken in het regenwoud. En bij watervallen langs die hier echt prachtig zijn. Zo hebben we in 2 dagen tijd de grootste en de breedste waterval van Australie gezien. Bij eerst genoemde zagen we vanaf boven helemaal niets doordat er super veel wolken waren. Maar er was ook een optie om een route tot beneden bij de waterval te volgen. Dit hebben we dus maar gedaan. Het was echt een helse tocht op de slippers. Heel stijl en spekglad. Maar het eind resultaat was prachtig. Na nog een gratis douche te hebben genomen in een stortbui, vervolgden wij onze weg naar het Paronella park.
Bij dit park moest je $40 dollar entree p.p betalen. Nou dit was toch wel een beetje teveel van het goede. Totdat de eigenaar naar ons toe kwam met een mooi verkooppraatje. We konden naar binnen voor $20.p.p en we konden gratis een nacht op de camping staan. En de eigenaar beloofde dat dit 1 van de "wow" momenten zou zijn van onze reis. En als het niet zo zou zijn kregen we ons geld terug. Ellen was nogal sceptisch en dacht weer zo`n verkooppraatje. Maar na even overlegd te hebben vonden we dit toch wel een goed deal. We dachten dat de eigenaar wel wat overdreef, maar niks was minder waar. Wat was het hier mooi. Overdag een tour gehad langs verschillende watervallen en `s avonds de tour nog eens, maar nu was alles verlicht. Echt prachtig. Na de tour zijn we met een biertje en een wijntje het pikkedondere regenwoud ingegaan om vervolgens bij een prachtig verlichte verlaten waterval uit te komen waar we onze drankjes konden drinken. En we moeten toegeven, dit hoort bij onze "wow" momenten.
De dag erna nog bij een watervallencircuit geweest. 3 watervallen aan 1 straat, waarvan de laatste bekend is van de Herbal Essences reclame. Maar nu ook wel weer genoeg watervallen gezien voor de komende tijd.
Ja ja we worden verwend.
Het is inmiddels 28-03-14 en over 3 dagen moeten we onze camper alweer inleveren in Cairns. Maar voordat het zover is gaan we nog iets verder naar het noorden , naar het plaatsje Cape Tribulation. Om hier te komen moet je met een veerpond een rivier over. Dus daar gingen we met onze woonwagen op de boot om vervolgens in het oudste regenwoud ter wereld uit te komen. Hier hadden we verschillende routes door regenwouden en mangroves. Dit waren erg mooie routes. Na nog een nacht op een gratis camping gestaan te hebben moesten we er dan toch echt aan geloven. Onze camper moest worden ingeleverd. Dus nu zitten we weer in hostels zonder enige privacy. Maar we zijn heel blij dat we een camper gehuurd hebben, want hierdoor hadden we veel meer vrijheid en hebben we veel meer van Australie kunnen zien.
Op het moment van schrijven zitten we in Brisbane. En morgen (05-04-14) vliegen we naar Alice springs voor onze laatste tour van Australie. En aanstaande woensdag vliegen we door naar Thailand voor een compleet nieuw avontuur, maar hierover meer in ons volgende verslag.
Groeten Ellen & Martijn
-
04 April 2014 - 06:35
Erik Maaike:
Martijn en ellen.
Dat konden we Nog net mooi even lezen tijdens het wachten op schiphol.wat een mooi en lang verhaal. de fotoskijken we later wel even. echt weer wat voor jouw martijn om je schoenen kwijt te raken.de kikker is ook net weer iets voor ellen om dit mee te maken. Nou nog veel plezier bij jullie verdere avonturen . Wij moeten inchecken doeiii -
04 April 2014 - 07:13
Robert Scherpen:
Geweldig allemaal, wow!
-
04 April 2014 - 08:23
Marjolein Klaassen:
Hé Martijn en Ellen! Weer leuk om een verhaal te lezen. Ben wel een beetje jaloers op jullie avontuur;-) mooi dat jullie er zo van genieten. ... Veel plezier nog! Xx -
04 April 2014 - 08:24
Eline:
Superleuke verhalen weer! Jammer van de regen, die kan het dan toch wel een beetje verpesten he.. Hebben jullie een mooi excuus om nog een keer terug te komen en de Whitsundays overnieuw te doen ;)
Grappig dat jullie ook naar Cape Tribulation gaan! daar ben ik ook geweest toen, regende toen ook heeel veel haha. En Alice Springs wordt ook een van jullie wow-momenten, daar ben ik van overtuigd :D
Geniet er nog van, dikke kus -
04 April 2014 - 08:46
Jesien:
Prachtig verhaal weer, wat zien, en beleven jullie veel, heerlijk om te lezen! Veel plezier nog in Australië en straks in Thailand ! Gr v d v essies -
04 April 2014 - 11:52
Annelies Smeekes:
Nou zeg wat een reis hebben jullie gehad geweldig en veel mee gemaakt. Dit worden mooie herrinningen voor jullie waar jullie vaak op terug zal kijken. Zeg het alle beste met jullie laatste week hier in Australia en een heele fijne tijd in Thailand,
Liefs en groetjes van Anton en Annelies -
04 April 2014 - 16:45
Ineke :
Hoi Martijn en Ellen,
Wat weer een mooi een mooi reisverslag en dan die prachtige foto,s. Super mooi allemaal . Ik en de rest van de Fam. wensen jullie natuurlijk nog heel veel plezier de komende weken in Australie wel nog even een tattoo halen bij de aboriginals {hebbie wat aparts} en dan door naar Thailand haha. Heel veel plezier nog hoor. Lieve gr. Ineke -
04 April 2014 - 16:48
Ineke:
1x een mooi reisverslag was ook goed zie ik net haha doedoei -
04 April 2014 - 20:41
Johan En Bea:
Wat een geweldige reis, en ben ik Jaloers op het snorkelen met Elvis. Geniet van jullie laatste dagen in autstralie en een fijne reis naar Thailand!
Liefs, Bea,Johan en kids -
05 April 2014 - 11:04
Esmee En Richelle:
Lieve Ellen en Martijn,
Wat weer een mooi lang verhaal. Esmee heeft erg gelachen om het wildplassen van Ellen met de kikkers haha. We zagen het al helemaal voor ons! Wat balen van de schoenen, goede actie;) we hopen dat jullie straks wat mooier weer hebben en nog veel 'wow' momenten zullen beleven.
Het duurt voor Esmee veeeeeel te lang dat je weer terug komt Ellen.
Ze is elke keer weer blij en enthousiast als jullie er een nieuw verhaal met foto's op hebben staan. Kortom missen doet ze je zeker;)
Heel veel plezier nog de laatste weken!!
Niet te veel wildplassen haha!
En natuurlijk veel plezier met Bart en Marianne!!:)
Dikke kus van Esmee en Richelle -
05 April 2014 - 18:31
Grietha:
Hai allebei
Wat weer een leuk verhaal, echt lachen om die kikkers. En eh....dit had ik eerst moeten lezen, dan had ik niet behoeven te twijfelen aan de echtheid van de waterval. Super mooi, ik snap dat jullie heel erg genieten. Veel liefs en tot jullie volgende verslag.
Grietha -
05 April 2014 - 21:18
Nanco:
Hallo Ellen en Martijn,
Leuk om weer eens wat van jullie te horen. Heel veel plezier nog de komende tijd en groeten. -
05 April 2014 - 21:18
Nanco:
Hallo Ellen en Martijn,
Leuk om weer eens wat van jullie te horen. Heel veel plezier nog de komende tijd en groeten. -
06 April 2014 - 17:57
Ria:
Lieve allebei, heerlijke verhalen om te lezen op deze regenachtige zondagmiddag. Ik zie het helemaal voor me! Mooi dat jullie ook nog naar Alice Springs gaan en de geschiedenis van de aboriginals leren kennen. Onwerkelijk trouwens zo lang als jullie nu al weg zijn...kijk ook weer uit naar jullie zien hoor! Liefs Ria en veel plezier de komende tijd :) -
12 April 2014 - 09:57
Marleen:
Prachtige verhalen en foto's...
Op naar weer een nieuw avontuur; geniet in Thailand..
Veel liefs van Herman, Marleen, Jorg & Kjell xxx -
17 April 2014 - 22:18
Wilma:
Weer genoten van jullie lange verslag en mooie foto's. Fijn dat jullie het zo naar de zin hebben en dat af en toe een kikker en pech met schoenen de pret niet mag drukken! Heel veel plezier nog in Thailand,
groetjes Goos en Wilma -
01 Mei 2014 - 21:32
Jan En Annie:
wat weer een leuk verslag en wat een ervaring.Alleen jammer voor jullie dat het bijna voorbij is.
tot in Schoonebeek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
